Vanaf de start van de opleiding is het druk. Druk met school, maar vooral ook in mijn hoofd. De combinatie opleiding en privé is soms lastig, heel lastig! Balanceren.. het klinkt zo gemakkelijk, maar het is soms verrekte lastig. De opleiding tot oncologieverpleegkundige is al jaren mijn droom. De kans die ik heb gekregen heb ik met beide handen aangegrepen. Ik heb nog geen moment spijt gehad. De kansen die ik nu krijg, die krijgen er niet veel. Daar ben ik mij zeker bewust van!
Privé gaat ook alles door. Soms ben ik druk met school bezig, kijk ik door het raam en zie ik vooral de vuile ramen die toch wel weer een wasbeurt verdienen.. Of een aanbod van een leuk uitje, maar wetende dat je moet leren voor een toets.. Het voorjaar en de zomer komen eraan, nog meer verleidingen om vooral NIET achter de laptop te zitten. Soms kies ik er voor om niet aan school te werken. Even relaxen of iets leuks doen. En dan toch spoken er soms nog gedachten door je hoofd waar je eigenlijk op dat moment niet aan moet denken..
Soms kies ik er voor om niet aan school te werken. Even relaxen of iets leuks doen.
Midden maart had ik alweer mijn laatste schoolweek, het theoriegedeelte zit erop. Echt ontzettend jammer, want ik vond de schoolweken heel leuk. Interessante en leuke lessen, boeiende docenten en enthousiaste medestudenten. De afgelopen maanden heb je samen een band opgebouwd en dan is het alweer voorbij. Ik vond een schoolweek een fijne onderbreking. Helaas betekent het niet dat het nu wat rustiger wordt. Er zijn nog genoeg praktijkopdrachten die voldaan moeten worden.
Vanaf april begin ik aan een nieuwe stage in het Slingeland ziekenhuis. Ik ga voor een aantal maanden naar de interne oncologische afdeling. Ontzettend leuk om weer nieuwe dingen te leren, maar het kost de eerste weken ook energie. Nieuwe indrukken, nieuwe artsen en collega’s. Daar is het weer: balanceren!
Heb je nog tips voor optimaal balanceren? Ik hoor het graag!