Welkom. Dat woord vat het gevoel van de beide nieuwe Specialisten Ouderengeneeskunde van Sensire het best samen. In hun woonomgeving, binnen de organisatie en ook in hun samenwerking met bijvoorbeeld ziekenhuisspecialisten. ‘Als ik boodschappen doe in het dorp, spreekt iemand die ik niet ken me belangstellend aan: “Ben je daar-en-daar al geweest met de kinderen?” Geweldig vind ik dat, dat gebeurde in de randstad echt niet,’ vertelt Colien Winter.
Colien (36) werkt nu zo’n vijf jaar als Specialist Ouderengeneeskunde, bij Sensire heeft ze geriatrische revalidatiezorg (GRZ) als aandachtsgebied. Eind 2022 verhuisde ze met haar jonge gezin vanuit Leiden naar het kleine, gemoedelijke Terborg. Een bewuste keuze om de kinderen in een omgeving met rust en ruimte te laten opgroeien. ‘Wij hebben ook gekeken in Brabant en Drenthe, maar we kwamen uit op de Achterhoek. Vanuit huis zien we eekhoorntjes, hazen en pas zelfs reeën. De kinderen vinden dat prachtig. Het actieve verenigingsleven vind ik ook geweldig hier: er zijn maar liefst vier carnavalsverenigingen!’
Ook Linda Cooiman (52) verhuisde vanuit het westen hierheen met haar gezin. Haar specialismen zijn langdurige zorg, psychogeriatrie (PG) en eerste lijn. ‘Het was al jaren een soort droom om dichter bij de natuur te gaan wonen. Oóit…. Dat “ooit” kwam werd ongeveer in coronatijd opeens realiteit, om verschillende redenen. Zo bleken onze beide tienerdochters halverwege het voortgezet onderwijs toch al open te staan voor een verhuizing naar Zutphen. Voor hen was een stedelijke omgeving wel belangrijk, begrijpelijk op die leeftijd.’
Linda is op haar gemak in het gezellige, karakteristieke Zutphen. ‘Ergens voelt het ook wat dorps’, vindt ze. ‘En binnen vijf minuten ben je in de natuur. Het is hier relaxter, veel minder overspannen dan in de regio Rotterdam waar ik jarenlang gewoond en gewerkt heb.’ Wat haar direct opviel was de sociale cohesie in haar buurt. ‘In de periode dat we nog met het huis bezig waren en regelmatig op en neer gingen, hadden we al leuke gesprekjes op straat.’
Een mooie, gemoedelijke woonomgeving kiezen is één ding. Maar waarom kozen Linda en Colien voor Sensire? Colien: ‘Ik kende toevallig iemand die hier als verzorgende werkt. Daarover vertelde ze enthousiast. Ik dacht: als de zorg blij is, dan zit het wel goed bij deze organisatie.’ Ook vindt ze het positief dat Sensire de verpleegkundige ‘in the lead’ zet. ‘De kwaliteit binnen de teams is mede daardoor hoog.’
Ze vertelt over het kennismakingsgesprek. “Eigenlijk moeten wij bij jou solliciteren”, stelde directeur Behandeling en Revalidatie Marleen van der Sijs. Linda bevestigt dat. ‘Inderdaad, de keuze is aan óns momenteel. Ik heb eerst een half jaar een sabbatical genomen om goed te “landen” in mijn nieuwe omgeving. Daarna kwam ik tot de conclusie dat ik het liefst bij een zorginstelling werk waar ik de hele keten kan overzien. Zodat ik een klant kan doorverwijzen vanuit de eerste lijn naar een woonzorglocatie in de buurt, bijvoorbeeld. Al googelend kwam ik uit op Sensire.’
Het valt zowel Colien als Linda op hoe soepel de samenwerking met de ziekenhuizen verloopt. Colien: ‘We hebben veel overleg met de ziekenhuisartsen. De specialisten daar zijn super laagdrempelig, dat was ik wel anders gewend. Er heerst een besef dat we elkaar nodig hebben. Pas werd er een soort mini-conferentie georganiseerd voor nieuwe artsen in de regio Doetinchem. Iedereen deed mee aan de rollenspellen over wat voor invloed jouw manier van een gesprek voeren op een patiënt of klant had. Ook hadden we het over zaken als “jezelf op één zetten”, heel open.’
Linda ontving pas geleden een uitnodiging van het ziekenhuis in Zutphen voor een tweedaagse gezamenlijke scholing met de artsen daar. ‘Ik heb me meteen aangemeld.’
Dat is geen marketingkreet, dat is werkelijk een visie op toekomstbestendige zorg. We komen er écht niet met steeds maar herhalen hoe krap het allemaal is en hoe hoog de werkdruk is."
De eigen medische vakgroep telt naast Specialisten Ouderengeneeskunde en basisartsen ook een aantal Verpleegkundig Specialisten en Physician Assistants. Colien en Linda waren bij hun eerdere werkgevers niet gewend dat ook niet-artsen tot de medische vakgroep behoorden. ‘Dat geeft een nieuwe dynamiek. Je weet nog niet precies wat de ander wel of niet weet en kan. Een kwestie van samen ontwikkelen,’ zegt Linda. Colien: ‘Ik sta ervoor open, het past helemaal bij hoe ik de dingen zie: laten we het met elkaar doen!’
De vakgroep zit nog in een periode van harmonisatie van de werkwijzen sinds de fusie van Sutfene en oud-Sensire. Linda: ‘Wij komen van buiten en kijken daar met een frisse blik naar. We krijgen duidelijk de ruimte onze inbreng te geven bij het maken van nieuwe werkafspraken, het opstellen van procedures et cetera.’ Colien: ‘We krijgen regelmatig de vraag hoe we iets bij een eerdere werkgever aanpakten. En daar wordt naar geluisterd.’
Beide specialisten ouderengeneeskunde hebben de ambitie op termijn de opleiding tot kaderarts te volgen. Linda: ‘Daar voel ik in elk geval alle ruimte voor hier. Zelf denk ik aan kaderarts PG of Palliatief.’ Colien twijfelt tussen Palliatief en GRZ, haar huidige aandachtsgebied. ‘Dat ben ik inmiddels ook heel leuk gaan vinden.’
De ambitie van Sensire om met dezelfde capaciteit meer mensen zorg te bieden is een visie die Colien waardeert. ‘Dat is geen marketingkreet, dat is werkelijk een visie op toekomstbestendige zorg. We komen er écht niet met steeds maar herhalen hoe krap het allemaal is en hoe hoog de werkdruk is.’
Maar de werkdruk is hoog, ook in de Achterhoek. ‘Dat is echt niet anders vergeleken met de randstad’, stelt Linda nuchter vast. ‘Juist door die werkdruk van tegenwoordig is de woonomgeving zo belangrijk,’ vindt Colien.
‘Ook tijdens het werk kan ik daarvan genieten. De locaties liggen best ver uit elkaar en tijdens een autoritje kun je zomaar achter een tractor zitten. Tja, dan duurt het wat langer. Maar het levert ook wat op - even je hoofd leegmaken en je vervolgens weer op je werk storten.’
Linda: ‘De omgeving en het leven hier zijn ook voor mij hét grote winstpunt. Naast mijn ervaring dat er binnen Sensire veel mogelijk is.’