‘Puzzeltjes oplossen, met oog voor iemands welzijn’

In het werkgebied Doetinchem en Zutphen komt Rachel voor haar werk bijna overal. “Het grootste deel van mijn tijd werk ik in verpleeghuizen. Maar ik werk ook in de eerste lijn, waar ik bij mensen thuiskom en samenwerk met de huisarts.” Ze is ook vakgroepvoorzitter van het medisch team van Sensire. Zeven jaar is ze inmiddels gediplomeerd voor dit vak, na 18 jaar dialyseverpleegkundige te zijn geweest. “Inmiddels begeleid ik zelf verpleegkundigen die in opleiding zijn tot verpleegkundig specialist. Zo draag ik mijn kennis en ervaring over op de jongere generatie met als doel toekomstbestendige ouderenzorg binnen de regio.”

Puzzeltjes oplossen

“Ik wilde verder groeien en meer de breedte in”, vertelt ze over haar eigen drijfveren. “Ouderenzorg is ontzettend breed. Je komt vaak voor complexe situaties te staan. Dat zijn ‘puzzeltjes’ die je moet oplossen, en dan vanuit een holistisch mensbeeld: als verpleegkundig specialist houd je je natuurlijk bezig met diagnostiek en behandeling, maar hier gaat het juist ook om het welzijn. De hele mens. Het geheel bepaalt welke keuzes je dan maakt.”

Dat is een andere manier van kijken dan als je alleen een medische diagnose stelt. “Je ziet het bijvoorbeeld vaak bij ouderen die alleen zijn, of maar weinig mensen om zich heen hebben. Ze dreigen dan te vereenzamen. Als ze dan ook nog somatische problemen krijgen, groeit de angst om alleen te zijn en kunnen ze terechtkomen in een neergaande spiraal: angst, duizeligheid, vallen, iets breken, in het ziekenhuis belanden… En dan? Een botbreuk kan je herstellen, maar het is nog interessanter om te kijken hoe je iemand daarna toch weer verder kan helpen.”

Mensen verder helpen

Rachel is vaak degene die de problematiek in kaart brengt, op basis van alle informatie van de wijkverpleegkundige of het zorgteam, de huisarts of de specialist ouderengeneeskunde. “Soms is mijn betrokkenheid er maar voor een korte periode, maar kunnen we wel nét datgene doen wat iemand verder helpt, vooral als mensen nog thuis wonen of uit het ziekenhuis komen. In de verpleeghuizen is het zorgteam de spil en ben ik de regiebehandelaar. We maken dan een multidisciplinair behandelplan en voeren dat uit. Het is fijn als alle cirkels rond worden en als het ingezette traject tot goede resultaten leidt. Daar krijg ik echt energie van.”

Dat Rachel afwisselend werk heeft, dat is wel duidelijk. En het is precies wat ze er zo mooi aan vindt. “Ik werk met verpleeghuisbewoners op een vaste afdeling, op locaties waar mensen tijdelijk verblijven én bij mensen thuis. Mensen zien, meedenken en oplossingen verzinnen, en als het dan allemaal loopt, ook weer verder gaan. Dat is mijn stukje van de klantreis.” En omdat het om mensen gaat, leert ze elke dag nieuwe dingen. “Ik ben een van de schakels in de samenwerking, dus ik zie ook wat collega’s uit andere paramedische disciplines doen en denk geregeld: hé, zo kan het dus ook.”

Veilig en vertrouwd

Heel belangrijk is haar goede band met de specialist ouderengeneeskunde. “Dat is een heel hechte relatie, waarin we samen veel bespreken en veel afspraken maken. Want veel kan ik zelf, maar het is erg fijn om te kunnen overleggen. Bijvoorbeeld als het gaat om een doorverwijzing naar het ziekenhuis. Het kan ook gebeuren dat familieleden lastig zijn of moeilijk zijn om mee te praten. Dan kunnen we samen het gesprek aangaan.” Dit gaat niet alleen om samenwerking, maar ook om veiligheid. “We kunnen op elkaar terugvallen. Zo sta je er nooit alleen voor.”

Het vak van verpleegkundig specialist in de ouderenzorg is mooi, afwisselend en dankbaar, maar kan ook veeleisend zijn. Rachel ziet het als haar passie. “De mensen voor wie je zorgt, zitten toch in het laatste stukje van hun leven. Dus bij de afweging van wat ze nog kunnen en willen, en uiteindelijk hoe ze het leven willen verlaten, draait het vooral om welzijn. Het is fijn als je daarin een rol van betekenis kunt spelen.”